ท่าแร่
- 2025
คะแนนแยกตามหมวดหมู่
บทนำ
ท่าแร่ อาจไม่ใช่หนังสยองสุดสะพรึง แต่ทรงคุณค่าในฐานะหนัง Softpower ที่โดดเด่นและบันเทิง
การวิเคราะห์
สำหรับผม ท่าแร่ ไม่ใช่งานที่สมบูรณ์แบบโดยสิ้นเชิง ตัวหนังสอบตกด้านความน่ากลัวอย่างเลี่ยงไม่ได้ จากการหลอกพี่ท่าซ้ำของ พี่คุ้ย ทวีวัฒน์ วันทา ที่เคยถูกใช้มาแล้วใน ธี่หยด ทั้งสองภาค รวมถึงผลงานก่อนหน้าอย่าง Attack 13 มันเต็มไปด้วยฉาก JumpScare เสียงดัง ที่ส่วนตัว ผมไม่ตกใจเลยสักช็อต รวมไปถึงงาน CGI ที่ยังไม่แนบเนียนเท่าที่ควร ยิ่งส่งให้ความน่ากลัวของผีในท่าแร่ลดน้อยลงไปอีก อย่างไรก็ดี ส่วนตัวแอบชอบดีไซน์ผีในหนัง เพราะแต่ละอย่างแต่ละตัว ถูกออกแบบผ่านความเชื่อและวัฒนธรรม ทำให้มันมีความเฉพาะตัวอยู่ไม่น้อยเลย การเสิร์ฟความรุนแรงในหนังพี่คุ้ย ยังคงทำได้ดีเหมือนเคย แม้ในเรื่องนี้อาจจะยังไม่สุดเท่าไหร่นัก แต่ก็มีจังหวะพอให้เราได้เสียวอยู่บ้าง สิ่งหนึ่งที่ทำให้ ท่าแร่ โดดเด่นจากหนังผีของพี่คุ้ยเรื่องอื่นๆคือเคมีของ 2 นักปราบผีต่างความเชื่ออย่าง หมอเหยา และ บาทหลวง ที่สามารถนำมาใส่อารมณ์ขันได้อย่างถูกจังหวะ พร้อมใช้สองความเชื่อมาส่งเสริมกันได้อย่างน่าสนใจ แอบขายจิ้นเบาๆอย่างพอดีคำ ทำให้ท่าแร่มีความโดดเด่นที่หนังผีส่วนใหญ่ไม่ค่อยทำกัน บทภาพยนตร์ของท่าแร่ ในมุมของผมชอบกว่า ธี่หยดภาคแรก และ Attack 13 เพราะเรื่องราวมันมีความเป็นไทย แต่ในขณะเดียวกันก็มีความสากล มีลูกล่อลูกชน สามารถผสมหนังไล่ผีเข้ากับความสืบสวนสอบสวน และความเชื่อแบบไทยๆได้อย่างลงตัว แถมยังดูสนุก ระทึก น่าติดตามตั้งแต่ต้นจนจบ แม้ส่วนตัวจะรู้สึกว่าการไล่ผีในช่วงท้ายน่าจะเดือดได้อีก แต่มันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร และเรื่องที่สนุกนี้เองทำให้ความน่ากลัวของหนังไม่ได้ส่งผลสำคัญกับภาพรวมมากนัก บทดีอะไรก็โดน ไม่ต้องน่ากลัวจนผวา ผมก็ซื้อครับ สิ่งที่ผมชื่นชอบที่สุดจาก ท่าแร่ คือการเป็นหนัง Softpower ที่แท้จริง แบบที่ดูจบแล้วตบเข่าฉาด ‘เออนี่สิ สื่อเพื่อ Softpower’ พูดง่ายๆคือหนังสามารถนำเสนอวัฒนธรรมท้องถิ่น สถานที่ ความเป็นอยู่ของผู้คนในท้องถิ่น ได้อย่างไม่ยัดเยียด และกลมกลืนเป็นเนื้อเดียวกับหนัง โดยการใส่เรื่องราว ใส่ชีวิต ให้กับสิ่งเหล่านั้น แท้จะเป็นหนังผี มีคนตาย แต่ดูจบแล้ว เราอยากไปยังสถานที่นั้นๆ อยากกินก๋วยจั๊บญวน อยากเรียนรู้วัฒนธรรมในหนังมากขึ้นไปอีก และถึงแม้คุณจะไม่ใช่คนในพื้นที่ เป็นคนต่างเชื้อชาติ คุณก็เข้าใจมันได้ไม่ยาก นี่สิหนัง Softpower ที่ระบานถวิลหา คณะคุณท่านควรมาดูงานนะครับ จะได้เอาไปปรับใช้กับสื่อของรัฐ ไม่ให้มันฮาร์ตเซลล์จนเกินไป อีกจุดที่ ท่าแร่ ทำได้อย่างน่าสนใจ คือการนำเสนอสังคมพหุวัฒนธรรมที่สมจริง การอยู่ร่วมกันของ 2 ความเชื่อ ถูกบอกเล่าผ่านชุมชน ท่าแร่ ได้อย่างยอดเยี่ยม คนดูสามารถโอบรับความแตกต่างของสองความเชื่อ ที่เติมเต็มซึ่งกันได้อย่างไม่ระแคะระเคืองใจ
สรุป
ในภาพรวม ท่าแร่ อาจไม่ใช่หนังสยองที่น่ากลัวเท่าที่ควร แต่มันก็นับเป็นหนังไล่ผีแบบไทยๆที่ดูสนุก น่าติดตาม และนำเสนอ Softpower ได้อย่างพอดีคำ เป็นหนังแมสที่สามารถถ่ายทอดการอยู่ร่วมกันของหลายวัฒนธรรมได้ทรงคุณค่า และดีงามที่สุดเรื่องหนึ่งเลย…
เข้าสู่ระบบ
เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียนเพื่อตอบกลับ